ترک رشته مهندسی به شوق فارغ‌التحصیلی در دانشگاه جبهه/ شهیدی از تبار قراء برگزیده

این دیدار با تلاوت آیاتی از سوره الرحمن توسط استاد نصرت‌الله عارف حسینی از قاریان ممتاز کشور آغاز شد و در ادامه رحیم قربانی، رئیس سازمان قرآن و عترت بسیج تهران بزرگ به شناسایی 285 شهید قرآنی در تهران و 1200 شهید قرآنی در سراسر کشور اشاره کرد و گفت: 9 دی سومین یادواره شهدای قرآنی با نام سوره‌های سرخ برگزار می‌شود. از جمله اقدامات ستاد شهدای قرآنی می‌توان به تولید فیلم، مستند و چاپ کتاب و نیز دیدارهای هفتگی با خانواده شهدا اشاره کرد.

در ادامه، مادر شهید شفیعی طی سخنانی درباره فرزند شهیدش گفت: ناصر متولد اول شهریورماه 1347 بود. از همان کودکی بسیار با استعداد و کوشا بود و بسیار به درس علاقه داشت.

قاری و معلم قرآن 

وی به فعالیت‌های قرآنی شهید اشاره کرد و افزود: ناصر در کنار درس به قرآن هم علاقه‌مند بود و با گوش دادن نوار قرآن تلاوت را فرا گرفت. البته در جلسات هم شرکت می‌کرد و خودش هم در مسجد، قرآن درس می‌داد.  پیرو خط امام بود و همواره دیگران را به تبعیت از رهبری دعوت می‌کرد. تا آخرین لحظات عمرش هم دنبال یادگیری بود و در کنار قرآن نهج‌البلاغه هم می‌خواند. به نماز اول وقت تقید داشت و هر روز هنگام ظهر در حیاط منزل با صدای زیبا اذان می‌گفت. در مسجد در کنار تلاوت قرآن بین دو نماز با صدای زیبایش ادعیه می‌خواند. بعد از پیروزی انقلاب و با آغاز جنگ عزم رفتن به جبهه را کرد، اما من با او مخالفت کردم و گفتم: ابتدا حداقل مدرک دیپلم را اخذ کن بعد به جبهه برو. از آنجایی که دانش‌آموز بسیار کوشا و درس‌خوانی بود مدرک دیپلم را گرفت و در رشته عمران دانشگاه شریف پذیرفته شد. اما از بین سنگر جبهه و سنگر دانشگاه، جبهه را انتخاب کرد و راهی منطقه شد.

 

مادر شهید شفیعی گفت: ناصر در عملیات‌های کربلای 4 و 5 شرکت کرد. سال 1366 ماه رمضان در تابستان بود که به منطقه رفت. بعد از ماه مبارک مدتی به خانه آمد، وصیت‌نامه‌اش را نوشت و دوباره راهی منطقه شد. ناصر 14 مرداد‌ماه 1366 در عملیات نصر به شهادت رسید.

وی ادامه داد: بسیار با نشاط و فعال بود و در کنار پرداختن به امور معنوی و اخروی دنیا را هم رها نکرده بود. هنگامی که قصد رفتن به جبهه را داشت، گفت: امروز تکلیف است که در جبهه حضور پیدا کنیم.

مادر شهید شفیعی به ذکر خاطره‌ای از فرزندش پرداخت و گفت: پیش از انقلاب ما در منزل رادیو روشن نمی‌کردیم. یک بار ناصر به منزل یکی از همسایه‌ها رفته بود و گویا رادیوی آنها روشن بود. ناصر به آنها گفته بود: گوش دادن رادیو حرام است و آنها هم از این حرف ناصر استقبال کرده بودند. خاطره دیگر اینکه قبل از رفتن به من گفت: مادرجان کسانی که بدون رضایت پدر و مادر به جبهه می‌روند عاق‌ والدین می‌شوند، شما راضی هستی؟ گفتم: راضی‌ام. گفت: پدر هم راضی است؟ گفتم: او هم راضی است. گفت: اگر شهید شوم چه می‌کنی؟ گفتم: به رضای خدا راضی‌ام فقط دوست دارم اول آیت‌الله شوی بعد شهید. پدر بزرگش گفت: کشور به پزشک و مهندس نیاز دارد، نرو بمان و درست را بخوان، گفت: بابا جان شهید چمران دکتر بود اما  به جبهه رفت.

در ادامه، برادر شهید در سخنانی گفت: برادرم قاری بسیار خوبی بود و مقام اول، دوم و سوم مسابقات مدارس را در کارنامه داشت. در کارش ریا نداشت و ظاهر و باطنش یکی بود. هر گاه می‌خواست کاری انجام دهد از دل و جان برایش تلاش می‌کرد. بسیار به پدر و مادر احترام می‌گذاشت. هنگامی که می‌خواست به جبهه برود مادرم فقط یک جمله گفت: ابتدا درست را تمام کن و سپس به جبهه برو او هم اطاعت کرد. این در حالی بود که از عمق وجود دوست داشت به جبهه برود.

بخشی از وصیت‌نامه شهید شفیعی

«خدایا هیچ بودم، هستم کردی؛ محو بودم، آشکارم ساختی؛ نیست بودم، هستم کردی، خلقم کردی، انسان آفریدی و تنهایم نگذاشتی. پدر و مادر را چنان مهری دادی که شب و روزشان را به پای من گذاشته‌اند، من را در دامان خانواده‌ای قرار داده‌ای که به تو ایمان داشتند و سعی‌شان بر این بود که امانت‌شان را به صراط تو هدایت نمایند. در پهنای مملکتی مرا آفریدی که سالیان سال بوده و هست که محل پرورش اولیاء الله است...»

 

انتهای پیام/م

ایکنا