دارا قادر خان زاده/جانبازي كه پيام‌ رسان شش برادر شهيدش شد

 

 

خانواده قادر خان زاده، خانواده ای با شش شهید

«دارا قادر خانزاده» در سال 1333 در دره «شيلر» روستاي «داروخان» از توابع «پنجوين» عراق و در خانواده‌اي نسبتاً مرفه و پرجمعيت متولد شد. 

 

پدرش «مجيد خان مالك» بزرگ آن جا بود. 

او به دليل تسلط به زبان و ادبيات عربي و فارسي مشوقي براي تحصيل و كسب علم فرزندان بود، به طوري كه همه 9 پسر و 11 دخترش تا كلاس ششم ابتدايي در روستا تحصيل كردند و پسران براي ادامه تحصيل به دبيرستان شهر سليمانيه رفتند و در آنجا علاوه بر تحصيل وارد مبارزات سياسي شده و سپس به مبارزات چريكي عليه رژيم بعثي روي آوردند. 

 

در سال 1351 رژيم بعثي طي عملياتي همه اعضاي خانواده آنها را به همراه جمع زيادي از كُردهاي پنجوين به بهانه داشتن اصالت ايراني اخراج كرد و پس از طي مرارت‌هاي فراوان در «شيروان» خراسان ساكن شدند.

در سال 1353 به دليل پيوستن او و برادرش به مبارزان كُرد عراق، خانواه‌اش زير فشار سخت ساواك رژيم ستمشاهي قرار گرفتند. 

 

                                

                                           ملاقات با رهبر انقلاب در اردیبهشت 1388

 

 

پس از پيروزي انقلاب اسلامي، رژيم بعثي عراق سعي كرد آنها را در مقابل نهضت امام خميني قرار دهد، ولي او به همراه برادرانش به سپاه بانه پيوست و دست رد بر تمام تهديدات و تطميعات دشمنان اسلام زد.

دو برادرش «بختيار و كاميار» در ابتداي انقلاب در نبرد با ضدانقلاب ها به شهادت رسيدند و دو برادر ديگرش «اردشير و كورش» كه هر دو دانش‌آموز بودند به همراه جمعي از فاميل‌هاي نزديك در روز 15 خرداد سال 1363 و در حالي كه در مراسم بزرگداشت شهداي 15 خرداد حضور داشتند، بر اثر بمباران وحشيانه شهر بانه توسط بعثي‌ها به شهادت رسيدند.

«بهنام» و «دلاور» برادران ديگر جانباز با وفاي سپاه اسلام دارا قادر خان زاده هستند كه در دفاع از كيان انقلاب اسلامي شربت شهادت نوشيدند.

در سال 1362 دارا در درگيري با ضدانقلاب يك پاي خود را از دست داد ولي همچنان تا آخرين روز دفاع مقدس در سنگر شش برادر شهيدش از دلاوري‌ها و حماسه‌هاي آنان پايداري كرد.

او اكنون بازنشسته سپاه و ساكن شهر مقاوم و قهرمان‌پرور بانه است.

 

انتهاي پيام/م