رباعیاتی در رثای عمه سادات: «سرمایه آل مصطفایی، زینب»

تعدادی از شاعران همزمان با سالروز وفات حضرت زینب(س)، سروده‌های خود را به این بانو تقدیم کردند.

هنر متعالی همواره در طول تاریخ رسانه‌ای برای انتقال مفاهیم و اندیشه‌های ناب معرفتی است و در میان تمام هنرها، شعر در جامعه ایرانی همواره بزگترین رسالت را در این زمینه بر دوش داشته است. گواه آن هم می‌تواند ابیاتی باشد که واقعه‌ای را در دل تاریخ زنده نگاه می‌دارند و با ترسیم حقیقت، جبهه‌ حق و باطل را مشخص می‌کنند. شاعرانی که اینگونه شعر را باور کرده‌اند، همواره می‌کوشند از قریحه‌ خود در حساس‌ترین مواقع به بهترین نحو بهره ببرند و آثاری خلق کنند که بجا و تأثیرگذار باشد. نمونه‌ای از این دست از شاعران در خیل کاروان شعر و ادب این سرزمین کم نبوده و نیستند؛ شاعرانی که صداقت و حقیقت را به ثمن بخس معاوضه نکردند. 

شعر آئینی در سال‌های اخیر و با ادامه جبهه مقاومت در سوریه، رنگ دیگری به خود گرفت. شعر در سال‌های اخیر پیوندی دیگر با فرهنگ عاشورا یافت؛ پیوندی که ادامه کربلا را در دوران حاضر متذکر می‌شود.

تعدادی از شاعران همزمان با سالروز وفات حضرت زینب(س)، سروده‌های خود را به مقام این بانوی بزرگوار تقدیم کرده‌اند. رباعیات ذیل، سروده‌هایی است از محمود ژولیده در وصف بانوی کربلا:

سرمایه آل مصطفایی، زینب آرامش جان مرتضایی، زینب

هم کوثرِ زهرایی و هم عشق حسین تو یک تنه لشکر خدایی، زینب

***

ما ریزه خورِ قدیم زینب هستیم جزو سپه عظیم زینب هستیم

شیعه است مدافع حرم، با جانش ما جان به کف حریم زینب هستیم

***

ای شیعه به اقتدار زینب صلوات هر روز به روزگار زینب صلوات

با اوست که دل در انتظار مهدی است بفرست به افتخار زینب صلوات