شهید «محمدرضا دستواره» توانایی فرماندهی لشکر27 در دوران دفاع مقدس را داشت

سردار محمد کوثری فرمانده لشکر 27 محمد رسول الله و همرزم شهید محمدرضا دستواره ابتدا درباره مسئولیت های شهید دستواره در تیپ محمد رسول الله (ص) گفت:سال 61 زمانی که تیپ محمد رسول الله(ص) تشکیل شد، با شهید دستواره آشنا شدم. وی پر کارو با انرژی بود. با اینکه تا آن روز چندین بار در جبهه مجروح شده بود اما روحیه بالایی داشت. محمد رضا ابتدا مسئول نیروی انسانی تیپ محمد رسول الله و با تشکیل لشگر27 فرمانده تیپ 3شد.

وی ادامه داد:سال 62 عملیات خیبرانجام شد. محمد رضا شب و روزش را در منطقه گذراند و کمتر به پشت جبهه بر می گشت؛ به طوری که تا هفته ها پیش خانواده اش در اندیمشک نرفت. در این عملیات بارها خودش کنار راننده بلدوزر نشست تا خاکریز بزنند. این گونه می خواست به راننده روحیه بدهد تا کارش را درست انجام دهد. ممحد رضا خودش را به خطر می انداخت تا کار به خوبی پیش برود.

همرزم شهید درباره مسئولیت محمد رضا در جانشین فرماندهی لشکر27محمد رسول الله،تاکید کرد:بعد از شهادت شهید همت، عباس کریمی فرمانده این لشکر و شهید دستواره جانشینش شد. سال 63 قبل از شروع عملیات بدر، حاج رضا دستواره و حاج سعید سلیمانی وسعید مهتدی را در قرارگاه فرماندهی جنوب دیدم. گویا عباس کریمی مسموم شده بود و آنها می خواستند که عملیات را به تاخیر بیندازند اما با حرفشان موافقت نشد؛ چون یگان های دیگر پیشروی کرده بودند. عباس کریمی در این عملیات شهید شد و شهید دستواره مدتی مسئول لشکر27 شد.

فرمانده سابق لشکر27 محمد رسول الله (ص)،خاطر نشان کرد:خرداد سال 64 فرمانده لشکر 27محمد رسول الله شدم و محمد را به جانشینی خودم منصوب نمودم. بعد از مدتی محمد رضا قصد ترک مسئولیتش را داشت. به او پیشنهاد فرماندهی تیپ 15امام حسن علیه السلام را دادم اما نظرش تغییر کرد و دوباره  به کارش در جانشینی لشکر ادامه داد.

سردار کوثری به یکی از عملکردهای موثر شهید دستواره اشاره نمود: فروردین 65 در اهواز جلسه ای داشتم که ساعت 5صبح به من خبر دادند، دشمن به خط ما در فاو حمله کرده است. خودم را با سرعت به قرارگاهمان رساندم. وقتی رسیدم، رزمنده ها با فرماندهی محمد رضا، دشمن را مغلوب کرده و چندین عراقی را اسیر و کشته بودند. این یکی از عملکردهای موثر محمد رضا در لشکر محمد رسول الله(ص) محسوب می شد و واقعا مستحق فرماندهی لشکر بود.

وی علاقه محمد رضا به خانواده اش را این گونه توصیف نمود:زمانی که در جبهه بود، خدا فرزند پسری به او داد. وی وقتی این خبر را شنید، شوق زیادی برای دیدنش داشت. او خودش را به اندیمشک رساند تا این فرزندش را ببیند. فرزندش پسر بود و نامش را "مهدی" گذاشتند. محمد رضا بعد از مدت کوتاهی، دوباره به جبهه برگشت. او در کنار تعهداتش به کار، به خانواده اش هم اهمیت می داد.

فرمانده لشکر27 محمدرسول الله(ص) در دوران دفاع مقدس،در ادامه به بیان روحیه شاد شهید دستواره پرداخت و تاکید کرد: محمد رضا روحیه شادی داشت. گاهی با رزمنده ها به شوخی کشتی می گرفت. وجودش همه انرژی بود. او به شوخی به ما می گفت، پدرم در کارخانه نمک کار می کند و هر موقع در سفره نیاز به نمک داشتیم، به او می گفتم که لباسش را بتکاند.

همرزم شهید درباره شهادت محمد رضا اظهار داشت:برادرش، سید حسین در گردان حمزه بود که بعد از مدت کوتاهی شهید شد. محمد رضا به تهران برای تشییع پیکر او رفت و و زود به جبهه برگشت. به او گفتم که چرا زود برگشتی، در جواب گفت که موقعی که حسین را به خاک سپردم، به مردم گفتم که قبر کنار برادرم، برای من است. به جبهه آمده ام و آماده شهادتم. چند روز بعد بود که خودش هم به شهادت رسید.

سردار کوثری شهادت شهید دستواره را این گونه برایمان شرح داد: در عملیات کربلای 5، موقع خواندن نماز صبح، دشمن بمباران کرد. همان موقع احساس غریبی به من دست داد. بعد از مدتی خبر شهادت محمد رضا را به من دادند.او در کنار همرزمانش حسین بهشتی، شیبانی، سعید سلیمانی و سعید مهتدی بود که بر اثر اصابت خمپاره ای به شهادت رسید.

فرمانده سابق لشکر27محمد رسول الله در پایان خاطر نشان کرد:علت اینکه بسیجی ها در جبهه، عاشق فرمانده هایشان می شدند، این بود که آنها به حرف هایشان عمل می کردند. شهید دستواره هم یکی از فرمانده های اهل نظر و عمل بود. او زندگی ساده و با معنا داشت. قبل از انقلاب درس می خواند و دیپلمش را گرفت و زمانی هم که به سپاه آمد، یک روز برای خودش اصلا استراحت قائل نشد.ان شالله که ادامه دهنده راه این شهدا باشیم.

انتهای پیام/ک