جفیر

 

در عملیات نصر (15/10/1359) رزمندگان قصد آزادسازی جفیر را داشتند، لیکن قوای زرهی عراق با بهره گیری از وضعیت مساعد زمین برای مانور زرهی، رزمندگان را عقب راند و تعدادی از نیروی ارتش، سپاه پاسداران و دانشجویان پیرو خط امام را به شهادت رساند. پس از آن تعدادی از واحدهای دشمن از جفیر به سمت هویزه رفته و آنجا را نیز اشغال کردند. با آغاز عملیات بیت المقدس، دو لشکر مذکور به مقابله با رزمندگانی که ازکرخه نور به سمت جفیر وارد عمل شده بودند پرداختند؛ لیکن در مرحله دوم عملیات بیت المقدس با دستیابی رزمندگان به نوار مرزی، دشمن که محاصره شدن دو لشکر خود را محتمل می دانست، در روز 19 اردیبهشت 1361 به منظور حفظ قوای خود مجبور به عقب نشینی از جفیر شد. از آن هنگام منطقه جفیر یکی از مراکز اصلی هدایت و پشتیبانی عملیات های رزمندگان در هورالهویزهشد. از جمله در دو عملیات خیبر و بدر قرارگاه مرکزی هدایت در این منطقه مستقر بود. کیلومترها جاده آسفالتی که توسط واحد مهندسی سپاه سوم ارتش عراق طی یک سال و نیم اشغال منطقه در دل دشت جفیر احداث شده بود، میزان اهمیت دشت جفیر را در تدابیر دشمن برای استمرار اشغال کل منطقه نمایان می کند. جاده جفیر به طلائیه از سه راهی نزدیک پادگان حمید که به سه راهی طلائیه مشهور است، آغاز شده و پس از عبور از سه راهی جفیر و دشت کوشک به طلائیه می رسد. این جاده که در اوایل جنگ توسط دشمن بازسازی شده بود تا قبل از عملیات خیبر تنها جاده آسفالت منتهی به هور بوده است.