هورالهویزه
از شمال به تنگ چزابه و یال جنوبی هورالسناف، از جنوب به دشت نشوه، از شرق به دشت‌آزادگان و هویزه و از غرب به رودخانه دجله و جاده العماره- بصره محدود میشود و آب رودخانه‌های دجله،کرخه‌نور، دویرج، طیب، میمه و باران‌های فصلی آن را تغذیه می‌کند و عمق آن بین 4 تا کمتر از 1متر متغیر است و مانعی طبیعی برای تحرکات نظامی محسوب میشود.
مهم‌ترین مجرای خروجی هورالهویزه، کانال سوئیب است که به صورت بک آبراه طبیعی آب هور را به اروندرود هدایت می‌کند. وجود پوشش گیاهی نی، چولان و بردی در این منطقه زمینه مناسبی را برای معیشت روستایی و عشایری متکی بر کشاورزی و پرورش گاومیش فراهم ساخته است. جزایر مجنون شمالی و جنوبی برای بهره‌برداری از چاه‌های نفت هور به طور مصنوعی و با بکارگیری سیل‌بند توسط عراق در داخل هورالهویزه احداث شده است. روستای ترابه به عنوان مهم‌ترین عارضه‌های خشکی منطقه خودنمایی می‌کند و عبور جاده بصره- العماره از ساحل غربی هور و وجود پل‌های العزیر،القرنه و نشوه، موقعیت نظامی تنگ چزابه در شمال هور و وجود منابع سرشار نفتی، بر اهمیت نظامی و اقتصادی هورالهویزه افزوده است.
پس از پیروزی انقلاب‌اسلامی از نوار مرزی طلائيه تا چزابه -که از میان هورالهویزه می‌گذرد- مراقبت لازم صورت نمی‌گرفت. لذا مزدوران عراقی به سادگی از این منطقه به دشت‌آزادگان نفوذ کرده و ضمن قاچاق سلاح اقدام به عملیات خرابکارانه می‌کردند. در جریان جنگ با توجه به این که هورالهویزه مانع بزرگی برای عبور نیروهای نظامی بود هرگز به عنوان یک معبر نظامی مورد توجه دشمن قرار نگرفت. لذا فرماندهان خودی برپایه این آسیب‌پذیری دشمن در این منطقه عملیات‌های خیبر، بدر و چند عملیات محدود دیگر با نام‌های قدس1، 2، 4، 5 و عاشورای4 و انصارالحسین را طراحی و اجرا کردند.
عبور تجهیزات و لشکرها از آب و جنگ در خشکی در آن سوی آب برای نیروی خودی بسیار دشوار بود. این اقدام در آغاز تنها به نیروهای غواص و استفاده از قایق متکی بود ولی پس از چند ماه پلی به طول 13 کیلومتر از ساحل خودی به جزایر مجنون کشیده شد. پس از آن نیز با تلاش چند گروه مهندسی، در میان آب چندین جاده احداث شد که مهم‌ترین آن‌ها جاده سیدالشهداء(ع) است. همچنین از سوی عراق- در چارچوب استراتژی دفاع فعال- در اردیبهشت 1365تکی اجرا شد که نتیجه‌ای برای دشمن به همراه نداشت.
سرانجام ارتش عراق در تیر ماه 1367با افزایش توان تجهیزاتی و رزمی خود و با اجرای تک جبهه‌ای و هلی‌برن به جزایر‌مجنون حمله کرد و توانست آن‌ها را اشغال کند. در این هجوم، علی‌هاشمی فرمانده قرارگاه شناسایی نصرت به شهادت رسید.
انتهای پیام/م
منبع: کتاب اطلس جغرافیای حماسی 1 (خوزستان در جنگ) صفحه 169
مطالب مرتبط: (روی عناوین زیر کلیک کنید)
منطقه عملیاتی ثامن الائمه ، منطقه ی عملیاتی شهید چمران ، منطقه عملیاتی توکل ، منطقه عملیاتی تپه های مدن ، منطقه عملیاتی کوی‌ذوالفقاری ، هتل های آبادان ، پل ایستگاه هفت ، کلیسا ارامنه ، جاده وحدت، پل متحرک خضر ، پل بعثت، بیمارستان صحرایی امام علی (ع)، شهرستان شادگان، دارخوین، سلیمانیه، دکل ابوذر، دشت آزادگان، شهر بستان، شهر هویزه، منطقه عملیاتی نصر هویزه، شهر سوسنگرد، سبجانیه و خزعلیه، ابوحمیظه، منطقه عملیاتی امام مهدی (عج)، منطقه عملیاتی امام علی(ع) خیبر ، روستای سید خلف ، گلبهار، نبعه ، منطقه عملیاتی شهید رستمی ، دهلاویه، منطقه عملیاتی طراح ، کرخه نور، منطقه عملیاتی شهیدان رجایی و باهنر و نصر، منطقه عملیاتی شهید آیت الله مدنی، منطقه عملیاتی طریق القدس، ابوچلاچ، البوعفری، جاده پیروزی، خاکریز عصایی، ارتفاعات میش داغ ، منطقه عملیاتی ام الحسنین (س) ، تنگ چزابه ، فکه، پاسگاه های مرزی فکه - چزابه، پل سابله ، بیمارستان صحرایی امام حسن(ع) ، جنگل عمقر
افزودن دیدگاه جدید