پای شخصیت‌های سیاسی مسئله‌دار به دانشگاه‌ها باز شده

به گزارش کوله بار، محمد نوروزی دبیر انجمن اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه تهران در گفتگو با «نسیم» با بیان اینکه یک سال یا یک سال ونیم هست مدام تکرار می‌کنیم که طبق رنکینگ‌های جهانی رتبه علمی ایران در حال تنزل پیدا کردن استاظهار داشت: ما دائماً این مسئله را تکرار می‌کنیم اما آقایان می‌گویند که این مسائل معتبر نیست؛ تا جایی که خود رهبری هم  بارها در حرف‌هایشان به این مسئله اشاره کرده اند که ما حتی در رنکینگ هم تنزل داشتیم.

نوروزی با انتقاد از نگاه غیرعلمی دولت به دانشگاه افزود: به نظر من این مسئله ناشی  از این است که وزارت علوم دولت یازدهم به جای اینکه به دانشگاه‌ها به عنوان یک ابزار علمی نگاه کند و به فکر این باشد که دانشگاه‌ها از لحاظ علمی پیشرفت‌هایشان را حفظ کنند، به عنوان یک ابزار سیاسی به این مسئله نگاه می‌کند مثلا در برهه‌ای چیزی حدود 27 دانشگاه ما با سرپرست اداره می‌شد؛ یعنی ما 27 تغییرات داشتیم.

چیزی که مسلم است این است که تغییرات تا زمانی تغییرات سیاسی و مسائل علمی در آن دخیل نباشد همین مسئله تنزل علمی را به دنبال خود دارد؛ در زمانی که ما به دانشگاه به جای دید علمی، دید سیاسی داشته باشیم و به عنوان ابزار سیاسی به آن نگاه کنیم نه تنها از لحاظ علمی پیشرفت نخواهیم داشت بلکه  روز به روز از پیشرفت‌هایی قبلی مان باز می‌مانیم و متأسفانه همین روند ادامه پیدا می‌کند.

وی ضمن بیان اینکه شخصیت‌های سیاسی مسئله‌دار و کسانی که در دوران فتنه خیلی فعال بوده و به زندان افتاده بودند، پایشان مجدداً به دانشگاه‌ها باز شده است خاطرنشان کرد:  طبیعی است اشخاصی که با سابقه‌های اینچنینی پایشان به دانشگاه باز شود، کاری می‌کنند که بار سیاسی به مسائل علمی غلبه پیدا کند و وقتی که مسائل سیاسی به مسائل علمی غالب شود موجب رکود علمی می‌شود.

دبیر انجمن اسلامی مستقل دانشگاه تهران ضمن اشاره به اینکه رکود فضای علمی همانقدر که در سایر دانشگاه‌های کشور مشهود است به همان میزان در دانشگاه‌ تهران به عنوان نماد آموزش عالی کشور مشهود هست تصریح کرد: از این جهت هست که در سال‌های گذشته‌تر حتی همایش‌هایی که در دانشگاه‌ها تهران برگزار می‌شد بار علمی داشت؛ اما  در دوران ریاست آقای دکتر نیلی، شخصیت هایی مثل آقایان سعید حجاریان و عباس عبدی که در جمهوری اسلامی ایران محکوم به اقدام بر علیه امنیت ملی کشورهستند وارد دانشگاه می شوند؛ وقتی که پای چنین اشخاصی به دانشگاه باز می‌شود، خود به خود این احساس به وجود می‌آید و تحقق پیدا می‌کند که مسائل علمی در اولویت نیست؛ تا زمانی که مسائل علمی در اولویت نباشد طبیعی است که رکود محقق می‌شود.